northern bushmen / bill brandt

linki w komentarzach / links in comments

HAPPY HOOKER WORMS [Cubist Productions, 1990]

NORTHERN BUSHMEN [Peas Kor, 1991]

BIGGEST PLAYER [Pop Bus Records, 1992]

Zespół, który ma na koncie dwie siedmio- i jedną dwunastocalówkę. Żadnego CD, zero bandcampa – dlatego nie da się znaleźć w necie ich płyt w dobrej jakości.

W skład Northern Bushmen wchodzili: Chris Kleiner (bas), Noah Leger (perkusja; kiedyś chociażby Disappears i Hurl, dziś FACS), Pat Morris (gitara; kiedyś Don Caballero, dziś The Poison Arrows) i Mike Rhoades (wokal). No dobra, więc czemu z tyłu okładki Biggest Player mamy dziewczynę? Może to Kim Gordon?

Jeżeli chodzi o główne zdjęcie, znalazłem je na instagramie wspomnianych FACS.

Northern Bushmen grali dość chaotyczny post-hardcore (dzięki Bogu nikt nie wprowadził w życie fatalnie brzmiącego tagu chaotic post-hardcore). Fajne są oba single (choć cover The Damned na Biggest Player to żadna rewelacja). Nieco gorzej jest z Northern Bushmen – tych sześć kawałków może męczyć.

Mimo że minęło ponad 30 lat, może być trudno uwierzyć w to, że i w Northern Bushmen, i w FACS gra na perkusji ten sam facet, Noah Leger. W starej kapeli robi to, jakby swędziały go ręce, w obecnej przyczynia się do tego, że jak dla mnie jest ona wręcz zbyt uporządkowana. W podsumowaniach rocznych pisałem o tym, że autorów Still Life in Decay co prawda podziwiam, ale trudno mi ich pokochać.

Warto poznać Northern Bushmen. Dla tych, którzy siedzą w alternatywnym gitarowym graniu lat 90., pozycja obowiązkowa. Każda z płyt do kupienia via Discogs.

Dawno to wszystko było.

PS I jeszcze dwie rzeczy wrzucone w komentarzu:

składanka, na której znajdują się dwa kawałki Northern Bushmen

oraz nagrania live

***

Jakoś nie mam ostatnio melodii na wyszukiwanie fotografii, więc niech będzie Bill Brandt. Dawno temu, w poście o Spiritualized, wrzucałem jego zdjęcia. Po wczytaniu postów z blogspotu nie widać ich jednak.

Klasyka, nie ma co gadać.